Posbankrit

Foto‘s vanuit groep 2

Zondag 7 juli stond de traditionele Posbankrit weer op het programma. Bij aankomst in Emst blijkt de animo voor deze rit weer behoorlijk groot, getuige een vol Willy van Essenplein.
Na het openingswoord van onze penningmeester Jurgen, wordt er vertrokken richting Posbank.
Een blik achterom leert ons dat groep 1 uit zo’n twintig liefhebbers bestaat en  Louis en Menno rijden ons, via de net opnieuw met grind ingestrooide wegen, richting Vaassen.
Tot aan Hotel de Valk blijft het erg onrustig in de groep, gaten, onrust en tempowisselingen maken het in combinatie met een tocht dwars door Apeldoorn niet voor iedereen prettig.
Nadat we groep 2 inhalen vindt er een schifting plaats, een enkeling besluit bij groep 2 aan te sluiten en een viertal besluit zijn eigen tempo te gaan rijden.
Via Hoenderloo gaat het in hoog tempo richting Deelen. Vlak voor de kop van Deelen verdwijnt de één na de ander snel van kop en wordt Andre er met een lange kopbeurt ingeluisd, waardoor hij op het pukkeltje op Deelen genadeloos gelost wordt. Maar sociaal als groep 1 is, er wordt gewacht.
Daarna maken de klimmers zich op voor het echte werk van de dag en nestelen de snelle lichte mannen zich op kop. In hoog tempo worden de Emmapyramide, de Zijpenberg en de Posbank klim genomen.  Wat opvalt is dat Youngster Jelle Langevoort goed mee omhooggaat in het groepje der favorieten. Ook Joost, die de groep bij Ugchelen had laten lopen, heeft het gat met de groep dichtgeknald en meldt zich weer in de voorste gelederen. Robert, trainend voor de Mont Ventoux pakt de klim vanuit de Steeg er nog even extra bij, uitslover.
Wanneer een ieder hijgend en puffend boven is gekomen, wordt het Paviljoen opgezocht.

Genietend van een  bak koffie met een heerlijk stuk appelgebak zien we ook groep 2 binnen druppelen. Wat opvalt is dat die groep volledig uit elkaar gereden is.  Ook hier is tijdens de beklimming dus flink aan de boom geschud.
Nadat de serveersters gillend gek geworden zijn van de chaos die HDKS veroorzaakt, worden de bidons weer gevuld en maakt een ieder zich op voor een terugweg met wind tegen.
Chris, die het stuk gebak dat overbleef mocht verorberen, maakt zijn belofte waar en zet zich op kop van de groep in de afdaling van de Lange Juffer. Met snelheden van ruim boven de 60 is het dalen snel voorbij en wordt er via de weilanden van Leuvenheim en Brummen koers gezet richting Zutphen.
Dat de wind op kop staat, mag de pret niet drukken, want een aantal sterke mannen blijft het tempo gewoon rond de 38-40 km/u houden. Bij Brummen pech voor Chris, de snelspanner in zijn voorwiel breekt tijdens het rijden af.
Gelukkig weet hij zonder verder schade tot stilstand te komen, maar zijn rit zit er hier op.

Via Apeldoorn komen we uiteindelijk weer in Vaassen, waar de groep zich opsplitst. Wij rijden nog naar Rozeboom om af te sluiten met ijs en daarna kunnen de beentjes op de bank en kan de TV aan voor ploegentijdrit die Jumbo Visma op magistrale wijze weet te winnen.

Al met al weer een mooie zondag waar we volop hebben kunnen genieten van onze sport.

Hans Peters