Door Wim Brouwer.

Maandag 11 juni was het weer tijd voor de jaarlijkse regelmatigheidsrit. Zoals ieder jaar werd er weer gestart vanaf de atletiekbaan van Cialfo. Ondanks het prima fietsweer waren er maar 13 deelnemers, toch zo’n 10 minder dan voorgaande jaren. Jammer genoeg lieten de jeugdleden het allemaal afweten.

Voor diegene die het nog niet kennen; bij de regelmatigheidsrit geef je vooraf op met welke gemiddelde snelheid je de route denkt te rijden. Je krijgt een routebeschrijving, maar de afstand weet je niet. Ook is het niet toegestaan een Garmin of andere fietscomputer op je fiets te hebben tijdens de rit. Hoewel dit door een deelnemer niet helemaal goed was begrepen en deze zodoende met zijn fietscomputer de rit reed. Ondanks dat eindigde hij in de onderste regionen, dus wel of geen fietscomputer, het zegt niet alles. Gertie Tellegen had net als vorig jaar weer een route uitgestippeld en deze op een A4-tje afgedrukt voor de deelnemers. De rit ging via de Oranjeweg naar Gortel achterlangs Vaassen en via de Ramsbrugweg naar het kanaal. Daarvandaan via de Weteringdijk richting Oene en via de Oenerweg weer richting Cialfo. Een ritje van 37 km. Nadat na ongeveer 5 kwartier iedereen weer terug was en de gereden tijden in de computer waren gezet bleek dat op 3 deelnemers na iedereen een hoger gemiddelde had gereden dan op gegeven was. Was het het lekkere fietsweer, stond de wind goed of reed misschien toch niet iedereen voor zich maar in groepjes? Jan Dokter reed lek en kon daardoor een goede uitslag wel vergeten. Nadat er onder het genot van een kopje koffie was bij en nagepraat werden de prijzen uitgereikt. Er waren gezonde cadeaubonnen voor de nummers 1,2 en 3.

Hopelijk zijn er volgend jaar weer meer deelnemers en vooral weer jeugdleden. Deze wedstrijd wordt niet gewonnen door hard te rijden, maar regelmatig, dus in principe kan iedereen winnen.

Foto’s door Sander Pannekoek

Door Henk Boeve

Onder een stralende zon en met een stevige oostenwind in de rug werd zondag de tweede onderlinge tijdrit voor leden van wielerclub “Houdt de Ketting Strak” uit Emst verreden. Deze tijdrit staat in de boeken als de “Klimtijdrit”. De start hiervan is op de Nieuwe Zuidweg nabij de Kamperweg en de finish boven op de Knobbel in ’t Harde.

En wie de jeugd heeft, heeft de toekomst is een belangrijk gezegde. En “Houdt de Ketting Strak” heeft een aantal geweldige jeugdleden die hun mannetje staan in het tijdrit rijden.

Zo werd de 16-jarige Stijn van Lohuizen winnaar met een gemiddelde van 42.6 km. Van Lohuizen noteerde een tijd van 11.32.34 over het heuvelachtige parcours van 8.2 km. Op de 2^e plaats eindigde ook een jeugdlid, namelijk de 17-jarige Jelle ter Weeme met een tijd van 11.39.53. Als derde eindigde de winnaar van vorig jaar, Louis Boumeester, en zijn tijd was 11.45.78. Vorig jaar had hij een tijd nodig van 12.13.35.

Ook dit jaar konden de deelnemers vooraf opgeven met welk gemiddeld ze dachten deze klimtijdrit te rijden.
Zo had Sander Pannekoek vooraf opgegeven dat hij de tijdrit wilde afleggen met een gemiddelde van 36.7 km en uiteindelijk reed hij de rit met een gemiddelde van 37.5 km per uur en werd winnaar. Op de tweede plaats eindigde Jan van de Vlekkert en derde werd Jan Dokter. Alle deelnemers waren uiteindelijk sneller dan dat ze vooraf hadden opgegeven.

KLIMTIJDRIT FOTO’S

Uitslag Regelmatigheidsrit

Door Henk Boeve

Onder een stralende zon en weinig wind werd zondag de eerste onderlinge tijdrit verreden voor leden van wielerclub “Houdt de Ketting Strak” uit Emst.
Traditioneel is dit altijd de “Gisola” tijdrit in de omgeving van Niersen met als klap op de vuurpijl de beklimming van de “Hoge Duvel”. Het parcours moest 2 keer gereden worden. De totale afstand bedroeg 16.2 km

En wat was het spannend. Tussen winnaar Roberto van Goor en nummer twee, Jelle ter Weeme, zat slechts een verschil van ruim 1 seconde. Deze winst pakte van
Goor in de 1^e ronde, want toen was hij 7 seconden sneller dan ter Weeme en ter Weeme kon dit verschil in de 2^e niet helemaal goed maken en bleef dus steken op ruim 1 seconde. Winnaar van Goor zijn gemiddelde bedroeg 40.1 km/uur.
Als derde eindigde Gerrit Peters en hij had een achterstand op de winnaar van ruim 10 seconden. Bij de dames werd Thirza Gorkink winnaar.

Bij de 50+ werd de 62-jarige Wim Karman winnaar. Hij had een voorsprong van iets meer dan 30 seconden op Jan Dokter. Gezien zijn leeftijd (70) een geweldige prestatie van deze Epernaar. Derde werd in deze categorie Gert Bijsterbosch.

Ook konden de deelnemers voor aanvang opgeven met welk een gemiddelde ze deze tijdrit wilden afleggen. Dan moeten wel alle hulpmiddelen verwijderd worden, zoals teller etc.
Jan van de Vlekkert kwam hierbij als beste uit de bus. Vooraf gaf hij op dat hij dacht te rijden met een gemiddelde van 31.3 km, maar hij deed dit met een gemiddelde van 31.6 km en was daardoor 15 seconden te snel. Als tweede eindigde Sander Pannekoek. Zijn opgegeven snelheid bedroeg 35.2km per uur, maar dat werd 35.7 km. Net als winnaar van de Vlekkert te snel, 21 seconden. Jan Dokter gaf een gemiddelde op van 35.3 km en was zelfs 47 seconden te snel. Want hij reed met een gemiddelde van 36.3 km en goed voor plek drie.

Directeur Henry Nijboer van “Gisola” reikte onder het genot van een kop koffie de vele prijzen uit bij vakantiepark “de Bosrand” aan de Elspeterweg in Vaassen.

Klik op deze link voor de foto’s.

“Het bestuur heeft Wim en Nel Schakelaar door middel van een bos bloemen hartelijk bedankt voor het 15 jaar lang organiseren, samen met Henk en Tineke Boeve, van onze traditionele paasbrunch.

Inmiddels hebben we in de persoon van Harry Bolink een waardige opvolger gevonden voor Wim om de paasbrunch mede met Henk te gaan organiseren.”

Bert Albers

Zaterdagavond dacht ik nog dat het een verregende paasrit zou gaan worden, Maar het was droog zondagochtend dus enthousiast stapte ik weer eens op de racer richting Emst. Daar liep het langzaam maar zeker nog aardig vol en tikten we nog net de 25 deelnemers aan om 9.40 uur.

Dat het een gezellige rit moest worden met aangepast tempo dat was wel duidelijk en we vertrokken met z’n allen. De eerste en gelukkig enige lekke band kwam al ter hoogte van de Veluwse Bron. De route liep via modderige polderwegen richting de IJssel.  Door de modder en een regenbuitje kreeg het maar niet echt warm maar langs de IJssel ging het tempo omhoog en daarmee ook de lichaamstemperatuur. Het bleef grijs en nat, Pas voorbij Epe klaarde de lucht wat op en werd er nog flink tempo verhoogd richting de Loarkit. En de hele groep bleef bijeen, we kunnen het wel!

In de Loarkit was de paasbrunch al gestart en zagen we veel collega renners in vrijetijdskleding die toch het buffet niet wilden missen. Gezellig druk was het en de koffie, het brood en de eieren waren weer supervers en in overvloed aanwezig.

De zon meldde zich eindelijk, te laat, maar wel lekker tijdens de laatste kilometers richting huis.

Arend Stegeman