Zondag 8 september is de Bart Kamphuis regelmatigheidsrit verreden, met start op het Willie van Essen plein en finish bij camping de Zandhegge.
De opkomst was matig, hetgeen mogelijk verklaard kan worden door de miezerregen ’s ochtends vroeg. Desalniettemin verschenen er 11 deelnemers die een ronde van ongeveer 65 km moesten volbrengen over grotendeels bekende wegen. Gertie Tellegen bleek het best in staat om zijn voorspelde gemiddelde snelheid te rijden, gevolgd door Gert Pannekoek en René Bomhof. Gefeliciteerd!
Omdat het vorig jaar best leuk was, en veel belangstelling was, en we de tijd nodig hadden en niet overal aan toe kwamen, werd er gevraagd of we nogmaals een cultureel rondje Kroondomein wilden organiseren. Annemiek van Loon en Gert Pannekoek waren ook weer enthousiast dus maakten we weer plannen voor een iets ander rondje dan vorig jaar. Bij het proefrondje kwamen er al veel verhalen en anekdotes bij ons boven en konden elkaar weer mooi aanvullen bleek al snel.
Zondag 25 augustus stonden zo’n 20 fietsers klaar om ons verhaal aan te horen. De eerste tussenstop was bij Ruud v.d. Linden voor de deur, hij was er zelf ook bij dus koffie stond er nog niet klaar. Gert en ik hebben hier onze jeugd doorgebracht en wisten zodoende veel over dit stukje Emst te vertellen. Volgende halte was schapenwasplaats ’t Rengel in Schaveren, Gert vertelde over schapen wassen en Annemiek over het landschap en wallen. Gertie Tellegen en ik hebben er vele rondje geschaatst als het maar even had gevroren. Ook Ruud deed nog een boekje open over zijn wandeltochten hier naar toe in coronatijd, later had hij hier een klein beetje spijt van.
We reden een stukje door naar het Boshuis in Gortel, en dat daar o.a. de jachtuitrusting van Hendrik en Bernhard was verstopt in oorlogstijd. Hier was ook munitiedepot Matador en iets verder de ‘zesendertig bunder’ een belangrijke droppingsplaats voor het verzet. René Bomhof had nog een mooi verhaal over hoe zijn opa verzeild raakte in een aanhouding bij Huize de Kroon.
Het Cannenburghergat en het hoogste punt werden aangedaan met de nodige uitleg en smeuïge verhalen. Een voederhut en de schietbaan nabij Wiesel was nog nooit door iemand gespot, je moet even goed kijken maar is duidelijk herkenbaar. Terwijl ‘The Battle’ er door en langs loopt. Blijkbaar kijken veel fietsers toch naar het wiel van hun voorganger.
Ook voor velen onbekend was het tracé van de in de jaren dertig geplande en deels aangelegde A50 met de ‘Wieselse tieten’ en prachtige vistrappen nabij de Kopermolen.
Langs deze ‘A50’ fietsten we naar Vaassen waar we deze leerzame ochtend afsloten bij Rozeboom met een ijsje of een bakje koffie.
Van 28 tot en met 30 juni zijn 16 HDKS-ers weer naar Limburg geweest. Er zijn onder uitstekende omstandigheden mooie ritten gereden, die gelukkig, afgezien van een paar lekke banden, prima verlopen zijn.
Binnenkort komt er nog een uitgebreider verslag, maar bij deze alvast een plaatje van de deelnemers en links naar meer foto’s.
Houdt de Ketting Strak organiseerde 26 mei een regelmatigheidsrit, waarbij de deelnemers vooraf moeten opgeven met welk een gemiddelde ze willen rijden. Ze weten ook niet wat de totale afstand is van deze rit. Deze keer was de afstand 60.8 km. Vooraf controleert de jury of alle klokjes van de fietsen verwijderd zijn. De start was bij het Willie van Essen plein aan de Hoofdweg in Emst. Zondagmorgen rond halftien hadden zich 23 wielrenners verzameld om onder ideale weersomstandigheden aan deze regelmatigheidsrit deel te nemen. De finish en uitslag was bij camping de Wildhoeve aan de Hanendorperweg in Emst.
Dat dames ook hun mannetje staan bij het wielrennen bleek wel weer eens. Zo werd Wendy Norman winnaar. Ze had opgegeven dat zij wilde fietsen met een gemiddelde van 30.6 km. Dat behaalde zij niet helemaal. Uiteindelijk kwam zij over de finish met een gemiddelde van 30.4 km. Iets te langzaam dus, namelijk 53 seconden. Bijzondere knappe prestatie van Wendy Norman. Op de 2e plaats eindigde André van Deelen en derde werd Niels de Waal. Van Deelen had opgegeven de rit te rijden met als gemiddelde 38.0 km en was te snel, want hij reed de rit met een gemiddelde van maar liefst 39.2 km. De Waal was ook te snel, want hij had opgegeven 33.5 km en het werd 34.4 km. Erg frappant is dat, behalve winnaar Norman, alle deelnemers het parcours te snel aflegden.
Wielerclub Houdt de Ketting Strak organiseerde zondag 14 april een rit voor haar leden met de naam “Gisola regelmatigheidsrit”. Wat wil dat zeggen. Vooraf moeten de deelnemers opgeven met welk een gemiddelde ze willen rijden. Ze weten ook niet wat de totale afstand is van deze rit. De deelnemers konden kiezen uit een korte rit of een langere. Vooraf controleert de jury of alle klokjes van de fietsen verwijderd zijn. De start was bij het Willie van Essen plein aan de Hoofdweg in Emst en de finish bij forellenkwekerij ’t Smallert in Emst, waar ook de prijsuitreiking was.
Bertus van den Burg uit Epe is winnaar geworden van de “Gisola regelmatigheidsrit”. Van den Burg had opgegeven dat hij wilde fietsen met een gemiddelde van 31.7 km. Dat behaalde hij niet helemaal. Uiteindelijk kwam hij over de finish met een gemiddelde van 31.5 km en was 37 seconden te langzaam. Een bijzondere knappe prestatie van winnaar van den Burg. Vlak voor de finish kreeg hij nog een lekke band en achteraf was dit zijn geluk. Op de 2e plaats eindigde Niels de Waal en derde werd Hans Peters. De Waal had opgegeven de rit te rijden met als gemiddelde 31.5 km en was 52 seconden te snel, want hij reed de rit met een gemiddelde van 31.8 km. Peters was ook een tikkeltje te snel, namelijk 1 minuut en 15 seconden, want hij had opgegeven 32.0 km en het werd 32.4 km. Coby van Lennep zat van alle deelnemers aardig naast het gemiddelde wat ze vooraf had opgegeven. Ze had opgegeven te rijden met een gemiddelde van 19.7 km en dat werd 23.6 km en was daardoor maar liefst 17 minuten en 33 seconden te snel.
