Foto‘s vanuit groep 2

Zondag 7 juli stond de traditionele Posbankrit weer op het programma. Bij aankomst in Emst blijkt de animo voor deze rit weer behoorlijk groot, getuige een vol Willy van Essenplein.
Na het openingswoord van onze penningmeester Jurgen, wordt er vertrokken richting Posbank.
Een blik achterom leert ons dat groep 1 uit zo’n twintig liefhebbers bestaat en  Louis en Menno rijden ons, via de net opnieuw met grind ingestrooide wegen, richting Vaassen.
Tot aan Hotel de Valk blijft het erg onrustig in de groep, gaten, onrust en tempowisselingen maken het in combinatie met een tocht dwars door Apeldoorn niet voor iedereen prettig.
Nadat we groep 2 inhalen vindt er een schifting plaats, een enkeling besluit bij groep 2 aan te sluiten en een viertal besluit zijn eigen tempo te gaan rijden.
Via Hoenderloo gaat het in hoog tempo richting Deelen. Vlak voor de kop van Deelen verdwijnt de één na de ander snel van kop en wordt Andre er met een lange kopbeurt ingeluisd, waardoor hij op het pukkeltje op Deelen genadeloos gelost wordt. Maar sociaal als groep 1 is, er wordt gewacht.
Daarna maken de klimmers zich op voor het echte werk van de dag en nestelen de snelle lichte mannen zich op kop. In hoog tempo worden de Emmapyramide, de Zijpenberg en de Posbank klim genomen.  Wat opvalt is dat Youngster Jelle Langevoort goed mee omhooggaat in het groepje der favorieten. Ook Joost, die de groep bij Ugchelen had laten lopen, heeft het gat met de groep dichtgeknald en meldt zich weer in de voorste gelederen. Robert, trainend voor de Mont Ventoux pakt de klim vanuit de Steeg er nog even extra bij, uitslover.
Wanneer een ieder hijgend en puffend boven is gekomen, wordt het Paviljoen opgezocht.

Genietend van een  bak koffie met een heerlijk stuk appelgebak zien we ook groep 2 binnen druppelen. Wat opvalt is dat die groep volledig uit elkaar gereden is.  Ook hier is tijdens de beklimming dus flink aan de boom geschud.
Nadat de serveersters gillend gek geworden zijn van de chaos die HDKS veroorzaakt, worden de bidons weer gevuld en maakt een ieder zich op voor een terugweg met wind tegen.
Chris, die het stuk gebak dat overbleef mocht verorberen, maakt zijn belofte waar en zet zich op kop van de groep in de afdaling van de Lange Juffer. Met snelheden van ruim boven de 60 is het dalen snel voorbij en wordt er via de weilanden van Leuvenheim en Brummen koers gezet richting Zutphen.
Dat de wind op kop staat, mag de pret niet drukken, want een aantal sterke mannen blijft het tempo gewoon rond de 38-40 km/u houden. Bij Brummen pech voor Chris, de snelspanner in zijn voorwiel breekt tijdens het rijden af.
Gelukkig weet hij zonder verder schade tot stilstand te komen, maar zijn rit zit er hier op.

Via Apeldoorn komen we uiteindelijk weer in Vaassen, waar de groep zich opsplitst. Wij rijden nog naar Rozeboom om af te sluiten met ijs en daarna kunnen de beentjes op de bank en kan de TV aan voor ploegentijdrit die Jumbo Visma op magistrale wijze weet te winnen.

Al met al weer een mooie zondag waar we volop hebben kunnen genieten van onze sport.

Hans Peters

Slechts 10 man/4 vrouw aanwezig op het plein. Waar zijn al die andere leden? Zo’n mooie dag voor een lange tocht, we besloten om met 1 groep te gaan.
Tot aan de Motieweg ging het goed, maar toen teruggeschakeld moest worden ging het bij Tirza mis en zat de ketting vast bij het voorblad. Met wat assistentie ging het bij de tweede poging weer goed. Maar het merendeel was al weg en had niets van het incident meegekregen.
Iedereen ging op zijn eigen tempo de heuveltjes over. Bij Nijverdal werd gewacht zodat gezamenlijk de tocht kon worden voortgezet.

In Heeten bij de Molenhoek was het nog heel stil terwijl de andere terrassen in het dorp al vol zaten. “Wiecher zal de zaak toch niet verkocht hebben? ” Maar nee even later gaat het luikje in de deur open en roept hij dat hij er aan komt. En inderdaad hij en zijn vrouw deden hun best om ons snel te voorzien van koffie en de nodige appelpunten.

Terug met een windje in de rug ging het met twee vingers in de neus.
Gewoon weer lekker gefietst.

Gerrit Peters leverde unieke prestatie bij GP de Ketting

Bij wielerclub “Houdt de Ketting Strak” is algemeen bekend dat diverse leden uitstekend hun eigen kwaliteiten kennen wat betreft het gemiddelde rijden. Zo werd deze week GP de Ketting verreden met als start en finish het sportcomplex van atletiekvereniging Cialfo uit Epe. Vooraf moesten de deelnemers opgeven met welk een gemiddelde ze denken het parcours over onbekende afstand af te leggen. Daarna krijgen ze bij de start inzage over de route, niet over de afstand. Tellers en telefoons moeten bij de jury ingeleverd worden om vervolgens op te geven met welk een gemiddelde ze denken het parcours af te leggen. Achteraf horen ze dan de afstand en deze bleek 35 km te zijn.

En wat nog nooit eerder gebeurde in het 40-jarig bestaan van Houdt de Ketting Strak, gebeurde nu wel. Gerrit Peters presteerde het om op de seconde nauwkeurig het parcours af te leggen. Vooraf had hij opgegeven te rijden met een gemiddelde van 34.5 km. Bijzonder knap werk van Peters. Ook heel knap werk van de als tweede geëindigde Gert Bijsterbosch, want hij was “slechts” 2 seconden te snel. Als derde eindigde Thirza Gorkink en zij was 7 seconden te snel.

Gertie Tellegen had de route van 35 km uitgezet, waarbij 2x de Knobbel in ´t Harde beklommen moest worden.

Pech was er onderweg voor Chris Ronde, want hij reed lek.

Bekijk hier de foto’s

Om 8.30 uur stonden we met 22 HDKS-ers op het Willy van Essen Plein voor het rondje Genemuiden. In twee groepen vertrokken we richting het pontje bij Veessen. Omdat groep 1 nog stond te wachten, konden we met de gehele groep het pontje op. Wel zo makkelijk voor de penningmeester en voor de schipper m.b.t. het afrekenen. En leuk voor de foto’s.

Daarna weer verder in twee groepen. Dit ging prima. Er werd gewisseld en gedraaid, soms links dan rechts of door het midden.

Toen werd het even spannend: we moesten in Zwolle oversteken bij de stoplichten. Het fietspad was afgesloten …. dan maar even snel oversteken over de 4-baans N weg. Onze kopman van dat moment en bekend met de route ging ons voor. We wisten niet helemaal zeker of we over konden en mochten steken, maar gezien het luider getoeter was het niet helemaal de bedoeling 😊 Gelukkig waren we goed herkenbaar.

Daarna kwamen we twee verstekelingen tegen uit groep 1. Uiteraard waren ze van harte welkom. Zeker toen bleek dat ze best wel veel kopwerk voor hun rekening namen.

En zo kwamen we met 11 + 2 HDKS-ers aan in Kampen waar koffie en appelgebak klaarstond. Of thee of cola! De barmannen hadden het er druk mee. Voordat iedereen appelgebak had en drinken begon de tweede ronde. Handig was dat op het plein een watertappunt was, zodat wij de bidons konden bijvullen.

We hadden afgesproken dit keer op de penningmeester te wachten. We waren toch de penningmeester kwijt. Deze was zo bang dat hij alleen achtergelaten zou worden, dat hij vast vertrokken was. Nou ja, een stukje. En toen konden we met tegenwind nog 35 km en de ‘knobbel’ naar huis terug.

Een geslaagde rit met super weer en goed verzorgd door de club.

Groeten,

Tessa 

Foto’s door Sander Pannekoek.

Door Henk Boeve

Wielerclub “Houdt de Ketting Strak” uit Emst bestaat dit jaar 40 jaar. Ter gelegenheid hiervan was er zaterdagavond voor de leden en de partners een grote feestavond in de Hezebrink. Rond de 140 personen hadden gebruik gemaakt van de uitnodiging. En wat voor een feestavond werd het. Zowel het bestuur als de feestcommissie van de jubilerende vereniging hadden er dan ook alles aan gedaan om er een feest van te maken om niet snel te vergeten.

Het begon met een openingswoord door voorzitter Bert Albers. Onder het genot van een kop koffie met gebak zette hij acht jubilarissen in de bloemetjes, die vanaf de oprichting lid waren, te weten Willie van Essen Sr, Willie van Essen Jr., Henk Jacobs, Roef van de Beek, Kor Stegeman, Gerrit de Groot, Wim Veldhuis en Henk Boeve. Daarna verhuisden de feestgangers naar de feestzaal, die versierd was met wielerkleding uit het verleden, racefietsen van 40 jaar terug, ouderwetse fietshelmen etc. etc. Behalve het optreden van een live band werd er een rondje ouderwetse bingo gespeeld met als hoofdprijs een kruiwagen. Een prachtige ludieke prijs, want vooraf hadden de leden met elkaar afgesproken van mocht er iemand na afloop niet meer kunnen lopen of kruipen, hij of zij naar huis gebracht zou worden in een kruiwagen. Ondanks dat men de hele avond op kosten van de vereniging kon drinken, behoefde hiervan geen gebruik gemaakt te worden. Ook werd er een wedstrijdje gehouden met een hometrainer. De bedoeling was dat men in 2 minuten moest proberen een zo´n groot mogelijke afstand af te leggen. Uiteindelijk ging Robert Leusink met de grote beker naar huis en legde een afstand af van 3750 meter.

Heel bijzonder was de onverwachtse toespraak van Ineke Tellegen. Zij was 40 jaar geleden de uitbaatster van café van de Schepop, thans de Emsterie, waar destijds de oprichting heeft plaats gevonden van “Houdt de Ketting Strak”. In haar toespraak ging Ineke terug naar het verleden tot grote hilariteit van de aanwezigen. Een prachtige toespraak. De grote feestavond werd in de kleine uurtjes afgesloten met koffie met een hamburger.

Aan de hand van onderstaande link kun je de foto’s bekijken van deze topavond.

Bekijk hier de Foto’s