Paasrit stond er op de kalender, het had net zo goed
de Kestrit kunnen zijn gezien de weesomstandigheden.
Het zou zelfs een historische rit worden, het
was de koudste 1e Paasdag sinds 1901.
Pietje Paulusma had het al voorspeld maar bij het
opstaan toch maar gelijk een blik door de gordijnen
of hij gelijk had. Mooi droog maar wel een beetje
fris, een blik op de buienradar leert dat er wel wat
neerslag aan zit te komen. Na het gebruikelijke
ochtendritueel nog maar eens een blik op de radar en
de HDKS website, weinig nieuws. Na nog wat heen
en weer lopen tussen raam en scherm gaat de knop
om en gaan we omkleden en klaarmaken voor
vertrek. Net voor vertrek druk ik nog eens op F5 van
het toetsenbord en zie tot mijn verbazing staan dat de
Paasrit niet doorgaat en men rechtstreeks naar de
Loarkit kan komen. Sta ik daar in vol ornaat met een
tiental kledingstukken over elkaar getrokken.
Gezien
het geringe aantal kijkers op de website deze ochtend
besluit ik zoals gepland naar het noorden af te reizen.
Er zijn immers altijd nog wel wat mensen die een
traditie in ere willen houden.
Toch stonden er nog 24 fietsers op het Willie van
Essenplein te trappelen om het wegseizoen te openen,
kan ook van de kou geweest zijn natuurlijk. De
thermometer kwam amper boven het nulpunt uit en
mede daardoor leek het alsof alle fietsers in de
afgelopen winter een beetje waren aangekomen.
Voordeel is wel dat je niet hoeft te twijfelen wat je
eens aan zou trekken vandaag, gewoon zo veel
mogelijk laagjes over elkaar.
Eenmaal op pad begon het ook nog licht te sneeuwen
en dat maakte het voor de plaatjes wel heel bijzonder,
een aantal jeugdleden had zelfs een Kerstmuts op de
helm geknoopt. Er werd door de bossen richting
Vierhouten gereden om nog een beetje in de
beschutting van de bomen te kunnen fietsen, wel kale
bomen helaas. In Gortel haakte de familie Gorkink en
Willie van Essen af en zochten de bospaden op, zij
vonden het nog zonde voor hun racefiets en waren op
de dikkebandenfiets gekomen.
Het werd een rondje Stakenberg – Elspeet en toen
werd er weer richting huis gekoerst om niet al te veel
af te koelen en de warmte van de Loarkit op te
zoeken. Bij de tweede passage van Gortel lag daar
zelfs een laagje sneeuw in de bermen. IJscoman
Rozeboom had er deze dag ook niets te zoeken, je
hoefde slechts je hand door de berm te halen wilde je
een ijsje likken.
Bij aankomt op ’t Loar stonden ons daar al de nodige
familie en andere leden op te wachten, of beter
gezegd, zaten in de warme ‘Loarkit'. De tafels vol
eieren en lekkere broodjes vonden gretig aftrek en
met een warme bak koffie of thee kwamen de fietsers
weer op temperatuur.
‘Paashaas’ Henry Jacobs had dit jaar zijn hazenpak
niet aangedaan maar wel de eieren voor de kleintjes
verstopt en voor wat prijsjes gezorgd. Er werd door
de kleintjes fanatiek gezocht naar de goed verstopte
eieren, zo goed zelfs dat de Paashaas het zelf niet
meer wist.
Jaap Fleming wist nog een aantal mensen enthousiast
te krijgen voor het weekend Limburg zodat er
voldoende deelnemers waren om het te kunnen laten
gaan.
Gelukkig raakten we niet ingesneeuwd op ’t Loar en
kon een ieder na een bijzondere opening van het
fietsseizoen 2013 weer voldaan huiswaarts keren.
Sander