Na alle drukte van de VTT hadden een dertigtal leden weer toestemming van het thuisfront gekregen om
vandaag zelf eens het rondje te rijden. Hermen Jan
deelde nog wat repen uit die nog net niet over de
uiterste houdbaarheidsdatum heen waren. We
vertrokken in omgekeerde richting, omdat we anders
toch nooit het einde halen en om eens te zien of dat
een optie voor de toekomst is.
Doordat het tempo niet al te hoog lag bleef de groep
lang samen en dat vormde een mooi lang lint door het
bos. Het spoor was nog goed te volgen maar om nu te
zeggen dat hier meer dan duizend fietser overheen
hadden gereden, was ook weer niet te zien.
Halverwege splitste de groep zich toch op om
uiteindelijk bij de Tongerenseberg weer samen te
komen. En vanaf daar fietsten we weer gezamenlijk
naar v.d. Schepop waar niet was gerekend op zo’n
grote groep. Na een interne kleine verbouwing
konden we met z’n allen rond het biljard plaatsnemen
die dit keer diende als koffietafel.
Er werd teruggekeken op een hele mooie rit en de
dag ervoor werd nog even doorgenomen.
Ook deze morgen nog weer een valpartij, niet al te
erg dacht slachtoffer Jaap van Zuuk eerst nog, maar
een foto in het ziekenhuis liet een scheurtje in zijn
schouderblad zien. Gelukkig hebben we onze eigen
foto’s nog.
Jaap, van harte beterschap en hoop dat je inmiddels
weer op de fiets zit.
Sander