Weekend Limburg 4 t/m 6 mei 2007

Het weekend Limburg wordt door mij al jaren gebruikt als
trainingsstage ter voorbereiding van De Keiler. Ook de gezelligheid is natuurlijk van groot belang, want effies van huis af en met ca. 20-25 echte mannen op stap is altijd lachen.

Dit jaar was een bijzondere editie, want voor mij viel helaas de vrijdag al af, vanwege grote drukte op het werk, zo erg dat ook Jaks junior deze eerste dag moest opofferen om de zaak te redden. Maar goed, gezien het hele mooie vooruitzicht qua weer was het niet een al te grote opgave om vrijdagavond samen met Henri en Smartlap richting Euverem te vertrekken.

De heenreis ging erg snel aangezien Smartlap en ik de tijd snel volgekletst hadden met allerlei zinnige maar ook wat onzinnige zaken. We werden warm onthaald op de parkingplatz van ons vakantiepark. De toegetreden hulptroepen die ons wel wilde helpen met onze bagage, stortte zich volledig op het kratje Zchwanssteiner ( Clubdrankje der Lapjes ), en onder het genot van een biertje hebben we de eerste avond kort maar wel fijn meegemaakt.

Toen het echte werk op zaterdagochtend. Eerst begint dat met een ontbijt, alwaar de ene wat meer uitgeslapen dan de andere verschijnt, sommige vol vertrouwen en andere met wat bibbers in de benen, de ene denkt vreten wat er te vreten valt, een ander wat vaker naar de toilet moet als normaal. Tegen tienen verschijnt onze gids Jean ook op het park en wordt het menens. Iedereen is vol goede moed en hoort de route van ca. 100-120kilometers aan. Het slotstuk van deze prachtige dag door Belgie, o.a. het hoogste punt van die afvallige Nederlandse provincie was errug leuk, maar ook een 18% klimmetje deed menig roepen dat de Abdij die we zouden bezoeken, wellicht voor in de route opgenomen zou moeten worden. Gelukkig gaf Jean geen gehoor aan die wens, want hij kende de reputatie van een ieder en liet ons een mooie tocht maken, die helaas werd onderbroken door de vermissing van Tim en Ruud.

Eerst was er consternatie over het missen van de Vlo, maar alwel na ca. 20minuten kwam pa Witteveen er ook nog achter dat zoonlief Tim er niet was. Je ziet zo,n sterke man gewoon breken. De reclame van Fischermans is er niets bij. Na menige poging om via het geheugen van Witteveen sr. aan het gsm nr. van zoonlief te komen strandde de pogingen met bellen naar Nederland alwaar natuurlijk niemand thuis was en we gezien de reputatie van Belgen en kinderen bang waren voor het ergste. Ook de Vlo is maar een klein manneke, dus.........

Gelukkig bracht Oom Hansssss de blijde woorden via zijn gsm, dat Tim veilig en wel met Ruud op de retourweg was naar Euverem. Wat was het geval : De Vlo fluistert van er is pech maar rij maar door.......ja dat mot je natuurlijk niet zeggen......

Nadat een ieder in Banneux het heilige water tot zich had genomen ging het richting de Abdij. Tot groot genoegen van een ieder mochten we er weer binnen komen en ons een deel van het terras toe-eigenen. De Blondjes, De Brunettes, De Triples, Colaatjes en Wijntjes gingen er dan ook graag in en de praat werd prietpraat en uiteindelijk omgetoverd tot vunzige moppen. Maar goed de entourage was er naar, en je leeft maar een keer, ook Smartlapje was 2 of 3 Brunettes verder die dag, alhoewel het soms leek alsof men vergeten was om een 30 jaar geleden overleden monnik te begraven. 

Maar goed nadat een ieder moed ingedronken had, werd er afgesproken om maar geen finales meer te rijden............tuurlijk niet...........we waren nog niet op de fiets of de remmen gingen los en de ene na de andere ontsnapping kwam op gang. Natuurlijk waren er weer een man of drie illegaal weggereden zodat de rest onder in de beugel moest om ze terug te halen. We gingen als een eenheid weg, maar kwamen in meerdere groepjes terug met allemaal een andere kilometerstand. Maar goed de eerste hadden de juiste weg gekozen en de rest zat er mooi naast.

De avondpasta smaakte wonderwel, we waren net op tijd..............daarna snel douchen, en gereed voor een bakkie, een laatste sapje, wat nageneuzel en kattenkwaad van Witteveen jr. die zijn huisje onder de koude douche zette, Oom Hanssssssss die als een guerrillastrijder gewapend met afstandbediening de televisie van onschuldigen op HP probeert te zetten......ik ben om 23.00uur lekker gaan snurken, want ja De Keiler komt eraan......

Op zondagochtend waren enkele een beetje chinees geworden, na wat navraag of de oogjes wilde openen kwam eruit dat men ietwat te lang buiten had gezeten zonder warme kleertjes aan. Maar goed na 2,5 liter koffie, 23 boterhammen en 6 eieren werd kallebassekop wel weer wakker.  Een enkeling deed liever dingen die hij echt leuk vindt en ging niet meer mee met ons......Tja in een huisje zitten ver van vrouw en kinderen terwijl je in een prachtige omgeving kunt en mag fietsen is natuurlijk ook leuk....jammer Telejapie, het was een prachtige dag. 

Jean was na de zaterdag zo enthousiast geworden dat hij zondags weer graag mee wilde......voor ons natuurlijk geen probleem, want als iemand de weg kent is dat wel handig. De ochtend begon wat kouwig, maar na de eerste klimmetjes werden de beentjes vanzelf weer warm. De Koets verliet ons helaas halverwege, indien je de volgende keer een beetje duwwerk van de Lapjes accepteerd is het best een heel weekend vol te houden. Kijk maar de hand op de rug van Hanssssssssss. De situatie van de dag ervoor dat Witeveen jr zoek was, werd omgedraaid door Witteveen sr., en het leuke is men leert niets van elkaar, want jr. had na wel 20 minuten in de gaten dat Pa lief er niet bij was...........Evengoed schotelde Jean ons glooiende en steile klimmen voor de wielen....hij regelde een lekker zonnetje.....een overheerlijk terras in Teuven, alwaar er een merkwaardige breuk in de groep ontstond.

Wachtende op het broodje van Jaks jr. ging de ene helft van de groep ineens er-van-door, het gezamenlijk uit-en thuis was plotsklaps weg en voor we het goed en wel in de gaten hadden waren de Lapjes alleen. Wat heet alleen, met de kassier van De Ketting, Jaks.jr en semilapjes hebben we nog een paar heerlijke kilometers gemaakt. Een finaletje hier en daar, een ontsnappinkje zus en zo, een bijna botsing maar uiteindelijk hebben we ons gered en sloten we deze prachtige dag af met ca. 100kilometertjes op de teller. ....Dennis maakte solo nog een ommetje van 15kilometers extra...ja je moet wat doen voor zo'n Keiler.....jammer maar ik had de boodschap niet goed begrepen en graag nog effies meegegaan.....

Ook bij de huisjes aangekomen bleek hoe snel men weg kon zijn, want de eerst genoemde helft was vertrokken, bij deze wil ik jullie allemaal alsnog bedanken voor 2 heerlijke dagen.....mijn eigen Keilertraining is meer dan geslaagd en Brandertje nogmaals bedankt voor de goede zorg, de Paparazzi's voor alle leuke plaatjes en een ieder tot een volgende gelegenheid.

See you......Martin