Wim Karman haalt goud tijdens La Marmotte 2006

Dit jaar heb ik op 8 juli 2006 meegedaan aan La Marmotte. Start in Bourg d'Oissans en finish op de top van de Alpe d'Huez over een afstand van 174,4 km. Over de bergen Glandon, Telegrafe, Galabier en Alpe d'Huez.
Als voorbereiding had ik vlakke kilometers gereden op de Veluwe, 5 keer een rit naar de Postbank e.o. en het weekendje met HDKS naar Limburg/Eiffel.
Op zaterdag 24 juni 2006 vertrokken Jolanda en ik voor een weekje (fiets)vakantie naar de Auvergne, na deze week vertrokken wij op 2 juli 2006 naar de Alpen, het plaatsje Les Ougiers (10 km. van de start van La Marmotte). Wij hadden aldaar een hotel “Au Bon Accueil” geboekt via Cycletours. In dit hotel werden wij perfect verzorgd door het echtpaar Leon en Monique. Dit hotel is deze periode volledig gericht op fietsers en je krijgt zeer goede adviezen en maaltijden (koolhydraten stapelen) die toegesneden zijn om La Marmotte uit te rijden. Verder is het voordeel bij een boeking via Cycletours dat je verzekerd bent van een relatief laag startnummer, in mijn geval 1102. Overdag maakten Jolanda en ik nodige klimkilometers over de volgende cols: “Ornon, Les Deux Alpes en de Glandon".
De avond voor de start kregen wij nog wat extra uitleg over de tocht, het verkeer en de verzorgingsposten, immers Leon en Monique hadden i.s.m. vele vrijwilligers geregeld dat op iedere col en in de buurt van de voet van de Alpe d'Huez een verzorgingspost was ingericht.
Wel viel het mij op dat vaak het woord “levensgevaarlijk”, in relatie tot de afdalingen werd genoemd.
Op 8 juli 2006 was het dan zover. Nog wel redelijk geslapen, om 05.15 uur ging de wekker, ontbijten, veel naar de WC. Om 06.30 uur vertrokken en opgesteld in het betreffende startvak in het centrum van Bourg ‘d Oissans. Voor de start werd er een minuut stilgestaan bij het overlijden van de collega fietser vorig jaar. Het startschot klonk en ik vertrok met het doel om goud te halen wat betekende dat ik de tocht moet afleggen binnen 9 uur en 36 minuten.
Direct na de start ging het de eerste 10 kilometer erg hard (tussen de 45 en 50 km p/u.). Hierna heb ik mijn eigen tempo gereden met de bedoeling de eerste klim, de Glandon, hartslag van 160 te rijden dit lukte goed en ik kwam met een lekker fris gevoel boven. Direct na de top werden wij door de politie tegengehouden omdat er een ernstig ongeval was gebeurd. Ik zag 4 fietsers op de grond liggen die ernstig gewond waren. Het verhaal ging op een gegeven moment dat er 3 fietsers zouden zijn overleden, gelukkig werd dit later enigszins genuanceerd en bleek dat deze fietsers gewond in een ziekenhuis waren opgenomen en dat zij stabiel waren. Voor onze groep gaf dit een oponhoud van 10 minuten, maar ja wat is 10 minuten als je zoiets ziet. Met trillende benen werd de afdaling van de Glandon ingezet.
Na deze afdeling een relatief vlak stuk richting Le Telegrafe, ook deze beklimming ging redelijk soepel, korte afdeling en dan de klim naar de Galibier, veel wind op de kop en dan een lekkere lange afdaling naar de voet van de Alpe d' Huez. Op de Alpe d'Huez was het verschrikkelijk heet en erg druk. Bij bocht 6 van de Alpe kwam ik er achter dat ik zowaar goud zou halen. De laatste 6 bochten heb ik met kippenvel gereden en naar 9 uur, 1 minuut en 38 seconden ging over de finish, moe maar voldaan en ik had mij doel gehaald namelijk binnen de 9 uur en 36 minuten om goud te halen.
Tijdens La Marmotte heb ik verschillende ongelukken gezien, m.i. veroorzaakt door pech, door overmoedige fietsers maar ook omdat er gebruik wordt gemaakt van de openbare weg en het parcours niet kan of mag worden afgesloten.