Schepop
tijdrit
Zaterdag 20 augustus
Start 18:00 uur Elspeterweg, Vaassen
Zaterdag
was het weer zo ver. De Van de Schepoptijdrit en met 18 deelnemers
aan de start was deze tijdrit redelijk goed bezet. Het bijzondere
van deze rit is dat hij uit twee gedeeltes bestaat. Begonnen wordt
met een tijdrit over 8.2 kilometer. Start en Finish is bij de
kruising van de Elspeterweg en de Elburgerweg in Vaassen. Er wordt
in een "acht" gereden waarbij na ruim 4½ kilometer
de kruising bij start en finish gepasserd wordt. Als
iedereen binnen is en een beetje bijgekomen volgt het tweede deel.
Vanaf de kruising 1 kilometer omhoog richting Elspeet. Verkeersregelaar
Roef van de Beek is op deze kruising de grote baas en zorgt ervoor
dat alle deelnemers ongehinderd hier kunnen passeren.
Michiel Berends, de winnaar van 2004, kon niet aanwezig zijn vanwege
andere verplichtingen. Het spits werd afgebeten door Sander Pannekoek,
net terug van een "laagtestage" in Zeeland, en hij mocht
als eerste uit de handen van Joop van Lennep vertrekken. Joost
van Oosterhout kende een wat problematische lange rit. Eerst een
kerende auto op de weg en later vloog hij de bocht uit en moest
een stukje door de berm crossen. Henry Jakobs had zijn tijdrithelm
uit de mottebollen gehaald en dat inspireerde hem tot een goed
eindresultaat. Rein Witteveen gaf zijn nieuwe "Rode Stier"
goed de sporen op de lange rit, maar reed daarna als een ouwe
koe de kilometer naar boven: weg topklassering. Hij moest zoonlief
Tim voor laten gaan in het eindklassement. Ruud Sleper reed nog
net onder de 13 minuten, maar merkte dat met het klimmen der leeftijd
de sprintcapaciteiten wel afnemen (maar hij is niet de enige).
Willem van Essen scoorde na een prima kort rit een 7e plek, terwijl
de "ouwe" Willie naar eigen zeggen aan de kant stond
met een startverbod (epo? opa?). Bas Huis
in 't Veld is niet echt een liefhebber van dit korte tempowerk,
maar wist toch een 12e plek in de wacht te slepen. Begin juli
reed hij wel zonder noemenswaardige problemen de Marmotte in de
Franse Alpen. De strijd om de rode lantaarn was een Emster aangelegenheid.
Tussen vader en zoon Nijboer zat niet zoveel verschil (volgens
de jury) en dat terwijl de jongste 's middags ook nog gevoetbald
had. Drie Diekers aan de start en er waren veel supporters voor
deze bescheiden broers aanwezig. Alleen Igno moest het zonder
familiaire steun doen en dat leverde dan ook slechts een 14e plaats
op. Gerrit Kroes had deze keer zijn kroost bij zich, maar papa
werd net als vorig jaar tweede (terwijl hij in 2003 nog de winnaar
was). Theo Brons liet geen er geen twijfel over bestaan. Onder
toeziend oog van zijn "zoontje" werd hij twee keer eerste
en moest zodoende de gigantische wisseltrofee naar Apeldoorn vervoeren.
pos. |
naam |
plaats |
pnt. |
8.2
km |
pos. |
1
km |
pos. |
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. |
Theo Brons |
Apeldoorn |
2 4 7 9 11 15 16 16 16 17 22 24 25 28 28 32 34 36 |
12.07.40 12.18.33 12.45.36 12.37.05 13.00.88 13.07.80 12.57.48 13.03.51 13.06.64 12.53.41 13.23.53 13.56.81 13.35.08 13.53.33 13.55.25 14.45.16 15.02.82 20.06.55 |
1 2 4 3 7 10 6 8 9 5 11 15 12 13 14 16 17 18 |
1.29.43 1.30.18 1.32.18 1.33.08 1.32.41 1.32.52 1.37.79 1.35.31 1.34.40 1.39.76 1.38.08 1.37.71 1.39.87 1.44.71 1.40.43 1.52.85 1.52.99 2.37.71 |
1 |
bij gelijk aantal punten is de klassering op de lange rit doorslaggevend
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |