Holterbergrit
Zondag 4 juli
Start 8:30 uur Hoofdweg 35 Emst

Na een regenachtige dag en nacht keek menig lid van de Ketting deze morgen uit het raam met de vraag, is het nu droog en blijft het voorlopig ook droog. Gelukkig was het eerste het geval en de lucht zag er wel bewolkt maar niet al te donker uit, dus maar aan het ontbijt en de radio aan om de verwachtingen voor vandaag aan te horen. Hier werd zoals zo vaak alles opgenoemd, regen, wind, en zon, dus hier werd je ook al niet veel wijzer van evenals de teletekst pagina. Dus maar weer naar buiten gekeken, omkleden, regenjack en een paar repen in de zak en op naar Emst, onderweg toch steeds weer naar boven kijkend en je afvragen of dit nu de juiste keuze was.
Bij van Essen aangekomen stonden hier nog ± 20 renners met de zelfde gedachten, waar de liefde voor het fietsen het wint van een eventuele regenbui en dus een nat pak en een middag fiets poetsen. Dus vertrokken we met de vaste kopmannen (Jan en Gerrit) in een rustig en gelijkmatig tempo met de wind in de rug richting Holten. In Deventer was het door enkele omleidingen even zoeken naar de juiste weg en net toen we weer buiten de bebouwde kom waren was er de eerste lekke band. Henry Nijboer was de pechvogel en zorgde voor enig oponthoud, op het natte fietspad zochten we even een plekje in de zon totdat we weer verder konden.
Net voor Holten was het Jaap van Zuuk die lek reed zodat we even konden rusten voor de klim begon, en naar boven kijkend vroeg menigeen zich af of we de andere kant droog zouden halen. Eenmaal bij de eerst klim aangekomen had niemand nog oog voor de lucht en waren alle ogen op het asfalt of op een achterwiel gericht om maar zo snel mogelijk aan de andere kant te komen. Hier bleek weer dat Tim Witteveen wel erg snel een heuvel op kan fietsen en dat wij als oudere renners wel even flink op de pedalen moesten om deze jongen bij te kunnen houden, zelfs Rein moest even doorzetten om bij te blijven en mopperde toen er een gaatje viel. Nadat iedereen over de heuvels was gekomen en Jaap nogmaals zijn band had gewisseld ging het met een stevige wind tegen richting café “de Molenhoek” van de familie Buringa in Heeten. Hier konden we weer op adem komen met een kop koffie of een cola en werd ons nog een schaal met bitterballen aangeboden door de eigenaar omdat hij zo´n leuk jubileumfeest had meegemaakt.
Toen we weer op de fiets zaten werd de lucht steeds donkerder en was de wind nog steeds tegen en dan moeten de echte buffels toch vaak weer het vuile werk opknappen. Voor Olst begon het ook nog te regenen en door een omleiding werd de route ook nog langer dan verwacht.
Tijdens het oversteken van de Ijssel begon het echt harder te regenen en kon het meegenomen regenjack aangetrokken worden, eenmaal op de dijk kregen we nog even een echte douche.
Bij Oene namen we afscheid van de groep Epe en nam ieder voor zich de kortste weg naar huis, door de lekke banden was het toch wat later geworden dan men had verwacht.
Maar ondanks dit laatste ongemak was het toch weer een geslaagde tocht.
Sander Pannekoek